Ik hou dus van leuke verpakkingen, doosjes, borden en ook van leuke flesjes. De man des huizes vindt dat wij genoeg ‘zooi’ in huis hebben en vindt het dus ook niet nodig dat ik de keukenkastjes nog verder vul. Nu zag ik laatst bij Xenos zo’n leuk flesje, hij was er niet bij dus kocht ik het. Meteen bedacht dat ik dat ik iets voor hem zou maken met dat flesje dan was ik ook meteen van mijn schuldgevoel af. Manlief houdt van rozemarijn en ik iets minder, nu kan hij dus mijn gerechten zonder rozemarijn opleuken met zelfgemaakte rozemarijnolie, strak plan vond ik zelf. Dus, flesje uitkoken, vullen met een goede olijfolie, takje rozemarijn, een paar tenen knoflook, leuk touwtje met een leuk kaartje en klaar. Even op internet zoeken hoelang dat goedje houdbaar is en toen ging er iets mis. Het woord ‘botulisme’ bleef maar in mijn scherm verschijnen. De kans is groot dat sporen van Clostridium botulinum in de knoflookteentjes zitten. Eenmaal in de olie is er geen zuurstof meer, kan de ziekteverwekker uitgroeien en het dodelijke toxine vormen. De kans is niet heel groot maar het kan dus wel, pfff. Dat heb ik dus weer, misschien was vooraf googelen handig geweest. Nog even verder zoeken, teentjes knoflook een half uur koken, knoflook in azijn leggen, knoflook een uur in de oven, er waren allerlei oplossingen maar die werden dus op andere sites weer tegen gesproken.
Wat te doen met die olie? Ik weet dus dat manlief zich niet zo snel zorgen maakt en het waarschijnlijk ook zou gebruiken,
ook met deze informatie. Toch knaagt er iets bij mij, stel dat….
Hij zit nu met twee van de drie kinderen in de bioscoop, en ik, ik gooi nu het flesje olie leeg.
Wie het weet, mag het zeggen….
Uit de keuken van Lein 