YES, ik ruik het al ‘kaasboterhammetjes’ roept de jongste als ze voor de lunch thuis komt. Niet veel later steekt de middelste zijn sleutel in het slot, ‘niets zeggen mama, het zijn kaasboterhammen, lekker!’. Bij ons is ‘kaasboterham’ een heel normaal woord, net zoiets als ‘stoel’. Een kaasboterham is eigenlijk een tosti uit de pan maar dan veel lekkerder. Het gebeurt regelmatig dat ze een vriendje of vriendinnetje mee naar huis nemen voor de lunch en vaak kennen zij HET woord niet. Als het om eten gaat en een kind kent iets niet dan kun je ervan uitgaan dat ze het niet lusten, dat is nou eenmaal de leeftijd. Ik voer dus regelmatig een gesprek met de vriendjes en vriendinnetjes van de jongste en de middelste. Die gesprekken gaan als volgt:
“Wat zijn dat?”
“Dat zijn kaasboterhammetjes.”
“Ik lust geen kaasboterhammetjes.”
“Weet je wel wat het is?”
“Ja, kaasboterhammetjes en die lust ik niet.”
“Lust je een tosti?”
“Die lust ik wel.”
“Een kaasboterhammetje is een soort tosti maar dan gebakken in de pan.”
“Oh”
“Ik wil graag dat je een hapje proeft omdat ik zeker weet dat jij het lekker vindt.”
“Eén hapje dan, mag ik anders een andere boterham?”
“Dat mag”
*hap*smak*slik*
“Hoeveel kaasboterhammetjes mogen wij?” Lees verder
Uit de keuken van Lein 